Schrijfsels

Net las ik deze post op Twitter ... Dit is voor mij een heel mooi voorbeeld van een systeemfout in onze huidige wereld. Ik heb er echt geen probleem mee dat deze uienboeren uit Nederland graag een goede euro verdienen aan hun landbouwproducten. Het zijn Nederlanders voor iets. Als ze kunnen, gaan ze voor de beste deal. Maar het is absoluut niet logisch dat ze hiervoor een container met een vrachtschip naar Brazilië sturen ipv deze groenten binnen Europa af te zetten. In mijn achterhoofd loop ik al even te denken dat het goed zou zijn om een eerlijke CO2 taks in te voeren. Maar zoals gisteren nog aangehaald in de media: deze taks moet niet dienen om de staatsschuld af te lossen, maar om direct terug te vloeien naar klimaatmaatregelen, naar projecten die bijdragen aan de klimaatomslag. En de gevolgen hiervan kunnen heel vreemd aanvoelen. Uit het blote hoofd denk ik aan een paar zaken, maar schiet mij niet af omdat ik deze niet wetenschappelijk onderbouwd heb. Het zou kunnen da...

Het is constant op het nieuws: de voorverkiezingen in de States. Je hoort Hilary, je luistert naar Donald en de anderen. Ze proberen elkaar constant af te troeven over hoe Great America wel is. Ik moest direct denken aan onderstaand filmpje. Dit plaatst alles in een ander perspectief. En het doet mij beseffen hoe de Amerikanen kijken naar hun eigen land.

Gisteren en vandaag heb ik mij geërgerd aan verkeerslichten. Domme verkeerslichten! En twee keer in juist dezelfde omstandigheden. Ik reed bij heel rustig verkeer door Deinze. Ik naderde de lichten en die sprongen net op oranje. Dus wat doet een goede bestuurder? Afremmen, want het wordt rood. (logisch toch!) En dan sta je daar te wachten, wordt het aan de andere kant groen. En dan sta je te wachten ... en passeert er totaal geen auto in de kruisende richting. En dat voor een paar minuten. En dan wordt het daar weer rood en kort nadien bij mij groen (allemaal heel logisch). Maar waarom wordt dat licht rood? Er stond niemand te wachten in de kruisende rijrichting! En in beide gevallen staan er camera's die aankomende verkeer in de gaten houden. Het zou toch zo veel gemakkelijker zijn om die licht een klein beetje te programmeren. Dat kan er zo voor zorgen dat bij heel rustig verkeer er niemand voor het rood moet staan wachten. Erger ik mij aan het tijdsverlies? Neen, die paar ...

Beste Bill, Deze ochtend las ik dit nieuws op het internet: je bent van plan om Minecraft te kopen! Eindelijk een bedrijf dat de kracht van dit spel inziet. Ik ben al jaren fan, speel er nog altijd regelmatig op. En het eerste zinnetje dat ik steevast op donderdagavond hoor als mijn zoon bij mij toe komt is: "Wanneer mag ik op Minecraft spelen?" Als je dus iemand zoekt die er heel goed mee uit de voeten kan, die zelfs droomt over de Ender draak, die in elk gesprek er in slaagt om er een Minecraft constructie tussen te krijgen, die het leuk vind om een zadel op een varken te plaatsen en rond te crossen, die graag op mijn schoot zit als ik aan het graven ben ... dan heb moet je bij Miel zijn. Hij zou het super vinden om als Minecraft uitvinder en machine ontwikkelaar te kunnen werken! Zijn verwezenlijkingen tot hiertoe: een papyrusmachine een kippenkweekmachine een automatische en verborgen toegangspoort tot zijn eigen grot gevangenissen voor allerlei ontplofmonste...

Ik versta dat een webpagina overgenomen wordt bij het lanceren van een film of bij een groot evenement of zo. Maar dit is echt iets in iemand zijn strot rammen. Ik denk dat ik beter een andere online krant begin te lezen.

Deze avond kreeg ik een vreemde gedacht. Toen ik het web begon te verkennen in 1993 (jawel, toen was er al internet), dan gingen we op zoek. Op zoek naar? naar niets in het bijzonder, gewoon op zoek. Google bestond nog niet. Yahoo wel al, altavista was de grootste zoekplaats. Urenlang kon ik gewoon rondklikken, lijsten met website doorsnuisteren op zoek naar iets nieuws. En zo kwam je leuke, nieuwe dingen tegen. Fast forward ... 2013 ... Vandaag is het internet mega giga super ongelooflijk groot. Over alle mogelijke en onmogelijk onderwerpen bestaan er websites. En ik merk aan mezelf dat ik de laatste tijd echt weinig nieuwe dingen ontdek. Dat pioniersgevoel is weg. En door die overvloed aan informatie, vind je gewoon geen informatie meer. Hoe groter het internet, hoe minder ik er mijn weg nog in vind. Ja, je kan op Google zoeken en vinden, maar gewoon je neus achterna, dat doe ik eigenlijk niet meer.  Een vreemde gedachte

Soms zijn logische dingen totaal niet vanzelfsprekend.

Vandaag las ik twee blogposts die heel herkenbaar over kwamen. Via een tweet kwam ik terecht op deze site: My Startup has 30 days to live . Kort samen gevat: een startup verkoopt zichzelf goed, kan geld vastkrijgen om te groeien, maar de spectaculaire groei blijft achterwege en het geld droogt op. Als reactie daarop schreef Anthony deze post: The pitch vs reality gap . En weer kreeg ik hetzelfde gevoel: zo herkenbaar ... Voor MijnTuin.org heb ik ooit de kans gehad om een pitch te doen op Betagroup in Gent. Dit was een heel boeiende ervaring. Spreken voor een groep ervaren ratten, internetondernemers pur-sang in een heel mooi kader. Ik ben er toen in geslaagd om ons idee (dat toen nog niet live was) op een goede manier naar voor te brengen. We verkochten op dat moment ons idee. We waren er wel vollop aan bezig, maar het was nog steeds een idee. Via MijnTuin ben ik ook bij Bryo terecht gekomen. Een groep jonge mensen, gedreven en ondernemend. Niets dat aanstekelijker is dan jong...

Ik ga toch even de tijd nemen om stil te staan, stil te staan bij 2012. Nu kan ik al zeggen dat dit het jaar is waar ik later op zal terugkijken (met een mijmerende blik in mijn ogen) en zeggen: "2012 ... dan is er veel gebeurd in mijn leven".  Ik ga hier geen opsomming geven of voorspellingen doen voor de toekomst. Er is veel gebeurd en er zal nog veel gebeuren. Daar ben ik zeker van. Ik ben vooral blij dat in 2012 er heel veel mensen mijn pad gekruist hebben. Bij sommige mensen was dit een korte ontmoeting, bij anderen ben ik er zeker dat we nog heel lang samen op pad zullen gaan. Vriendschappen en banden zijn aangehaald en uitgediept. Ik heb er veel van geleerd. Ik heb echt genoten van de lange gesprekken, van vertellen en heel veel luisteren.  Mijn voornemen voor 2013? Samen vooruit, positief denken, constructief samen werken en opbouwen. En vooral mezelf zijn!

Wanneer ken je iemand?  Wanneer kent iemand jou? Tijd is niet belangrijk Woorden zijn belangrijk Open en eerlijk En kijken Kijken met je hart Voelen Zien Vragen Duizend vragen Nog meer antwoorden

Soms denk ik dat ik het veel te weinig doe: dank zeggen.  Ik mag mij ongelooflijk gelukkig prijzen dat er in mijn leven een paar prachtige mensen rond lopen. Ze kennen mij door en door, ze voelen mij aan zoals niemand dat kan. Ze weten wanneer ik gelukkig ben, ze voelen het van kilometers afstand als ik het moeilijk heb. Ze denken aan mij, ze doen veel te veel voor mij. Ik kan ze niet genoeg bedanken, kan veel te weinig terug doen ... Daarom gewoon: dankuwel voor alles!

Met veel aandacht gelezen en akkoord.  Neen, ik ben geen meeloper, maar als iets goed (geschreven) is, dan mag en moet dat ook gezegd worden.  http://www.ondernemeringent.be/blog/detail/pleidooi-voor-hogere-belastingen-en-hogere-lonen

Vandaag las ik (met enige vertraging) een artikel in De Standaard . Ogenschijnlijk een fait-divers, maar het deed mij toch wel iets. De CIAC garage aan de Einde Were verdwijnt. Voor mij is deze garage een iconisch gebouw. Ciac Gent - Foto Gert Defever Toen ik een kleine jongen was, werkte mijn papa in de landbouwfaculteit op de Coupure Links. We woonden toen in Drongen. En als we naar het werk van papa gingen, dan passeerden we hier altijd. Ik vond dat dit gebouw er speciaal uit zag. Mijn kleine jongensogen vonden dit een groot gebouw. En al die auto's! Zoveel auto's! Ik kende wel een garage, maar op veel kleinere schaal. Maar deze was GROOT! En nu heeft heeft Ciac beslist om dit gebouw op te geven. Er komt een wooncomplex in de plaats. Voor mij zal de Einde Were niet meer hetzelfde zijn. Maar dat is nu eenmaal de gang van zaken ... een stad leeft, dingen veranderen, gebouwen verdwijnen en andere komen in de plaats.

Zondagmorgen - 9u27 - 2e plein Sparta Petegem - U6 wedstrijd is bezig Miel staat in de goal, heeft niet veel te doen, staat te dromen. Ik sta niet ver van hem, vooral om hem met zijn gedachten een beetje bij de wedstrijd te houden. Plots draait hij zich naar mij en vraagt: "Papa, klopt het dat er veel rioolbuizen zijn?" Waar kan zo'n kleine jongen tijdens een voetbalwedstrijd allemaal aan denken? Totaal naast de kwestie: hij heeft goed gespeeld, paar mooie reddingen gedaan en zijn ploeg heeft weer een massa goals gemaakt.

soms kan ik dingen niet begrijpen  zeker nu niet  kan ik dingen niet plaatsen ga ik nooit kunnen doen denk ik en dan ben ik gewoon stil ... denk ik na ... soms ...

Gisteren ging ik na het werk even naar de apotheek. Ik had een nieuw middel nodig tegen koortsblaasjes. Aan de dame die mij wou helpen stelde ik de vraag: "heeft u iets tegen koortsblaasjes?" "Natuurlijk!" was het antwoord. Ze opende een schuif en naam een doosje Zovirax. Voor ze kon afrekenen, stelde ik een lastige vraag: "Heeft u ook een generische versie van dat middel?" Zonder commentaar nam ze een ander doosje en rekende ze af. Voor mij was de rekening 2€ minder zwaar. Ik snap het niet. De regering zegt dat ze wil besparen op de gezondheidszorg en sociale zekerheid. Maar als de mensen die er van zeer kort bij betrokken zijn, zoals de apothekers, niet uit eigen beweging de generische middelen gaan voorstellen aan hun klanten en zelf grijpen naar het duurdere merkproduct, dan gaan we geen millimeter opschieten. Een mentaliteitswijziging van de mensen in de loopgraven zal echt wel nodig zijn om hier veel eurootjes te besparen. Geef desnoods de apothe...

Dingen die ik dit weekend bijgeleerd heb: mijn 2 kindjes wegen soms te weinig Rhododendron is een goed klimstruik/boom met metaalprofielen kan je mooie dingen doen ik ga een nieuwe wasdraad nodig hebben ik moet soms wat gas terugnemen, maar ik doe dat met veel plezier! en ik ga niet alles uitleggen wat hier geschreven staat! 

Bijna dagelijks bezoek ik Pinterest. Ik had al geschreven  hoe leuk ik deze website vind. Maar ik merk de laatste dagen dat ik "iets mis". De hoofdcategorieën zijn leuk en je kan er inderdaad per onderwerp mooie foto's zien, maar er zijn zoveel zaken die niet in deze vakjes te duwen zijn. Via mijn Facebook timeline zie ik leuke dingen passeren die ook op Pinterest geplaatst werden, maar op de website van Pinterest zelf vind ik die nooit terug. En met de vraag om alles in die hokjes te duwen, krijg je soms categorieën die niet meer relevant zijn. Een voorbeeldje: wat heeft dit met 'outdoors' te maken? En daarnaast zou ik graag veel gemakkelijker de boards van mijn "vrienden" om deze site bekijken. Nu is het veel te ver klikken en zoeken om dit te vinden. Maar ik denk wel dat de functionaliteiten van deze site nog wel zullen verbeteren. Ik heb de laatste weken al enkele nieuwe dingen tot leven zien komen.

Ik heb de laatste tijd veel zin om te schrijven. Maar dan denk ik altijd wat iemand mij onlangs daarover zei: "leg uw boek open en ze lezen hem". Dus schrijf ik hier wat iedereen mag lezen en schrijf ik mailtjes met persoonlijke zaken.  Probleem opgelost!