Schrijfsels

Miel: "Papa, ik heb dat cadeau niet gevraagd. Maar de Sint heeft het wel gebracht. En het is leuk! Hoe kan de Sint weten dat ik daar graag zou mee spelen?" Papa: "Ik weet het niet, jongen. De Sint zal u hebben zien spelen bij oma met uw Lego ..." Het had niet veel gescholen of hij had die extra doos terug gebracht naar de Sint inruildienst. "Ik heb dat cadeau niet gevraagd, liefste Sint. Ik heb al gekregen wat ik wou, die Minecraft knutseldoos!"

Gisteren en vandaag heb ik mij geërgerd aan verkeerslichten. Domme verkeerslichten! En twee keer in juist dezelfde omstandigheden. Ik reed bij heel rustig verkeer door Deinze. Ik naderde de lichten en die sprongen net op oranje. Dus wat doet een goede bestuurder? Afremmen, want het wordt rood. (logisch toch!) En dan sta je daar te wachten, wordt het aan de andere kant groen. En dan sta je te wachten ... en passeert er totaal geen auto in de kruisende richting. En dat voor een paar minuten. En dan wordt het daar weer rood en kort nadien bij mij groen (allemaal heel logisch). Maar waarom wordt dat licht rood? Er stond niemand te wachten in de kruisende rijrichting! En in beide gevallen staan er camera's die aankomende verkeer in de gaten houden. Het zou toch zo veel gemakkelijker zijn om die licht een klein beetje te programmeren. Dat kan er zo voor zorgen dat bij heel rustig verkeer er niemand voor het rood moet staan wachten. Erger ik mij aan het tijdsverlies? Neen, die paar

Deze middag mijn compostvat onder handen genomen. Ongeveer anderhalf jaar geleden heb ik bij de Stad Deinze een compostbak gekocht. Niet zo'n volledig afgesloten ding, maar eentje die je zelf in elkaar steekt met plastieken planken/balkjes. De laatste weken merkte ik dat die serieus vol aan het lopen was, dus was het tijd om er iets aan te doen. Deze middag heb ik de vork ter hand genomen. De bovenste nog niet verteerde resten even aan de kant gelegd en de rest in mijn groententuin open gevoerd. En dat zag er heel goed uit: mooi kruimelige compost, vol met regenwormen, duizendpoten en ander gezond ongedierte. Dat kan nu deze winter rustig verder zijn weg zoeken in mijn tuingrond. Volgend voorjaar kan ik starten met een goed verrijkte grond. En nu is mijn compostbak weer klaar voor een nieuwe cyclus. Ik ga toch binnenkort proberen om er nog een stuk aan te bouwen om nog beter te kunnen composteren. De ruimte heb ik er alvast voor, maar nu nog aan die bakken geraken hier op de te

Beste Bill, Deze ochtend las ik dit nieuws op het internet: je bent van plan om Minecraft te kopen! Eindelijk een bedrijf dat de kracht van dit spel inziet. Ik ben al jaren fan, speel er nog altijd regelmatig op. En het eerste zinnetje dat ik steevast op donderdagavond hoor als mijn zoon bij mij toe komt is: "Wanneer mag ik op Minecraft spelen?" Als je dus iemand zoekt die er heel goed mee uit de voeten kan, die zelfs droomt over de Ender draak, die in elk gesprek er in slaagt om er een Minecraft constructie tussen te krijgen, die het leuk vind om een zadel op een varken te plaatsen en rond te crossen, die graag op mijn schoot zit als ik aan het graven ben ... dan heb moet je bij Miel zijn. Hij zou het super vinden om als Minecraft uitvinder en machine ontwikkelaar te kunnen werken! Zijn verwezenlijkingen tot hiertoe: een papyrusmachine een kippenkweekmachine een automatische en verborgen toegangspoort tot zijn eigen grot gevangenissen voor allerlei ontplofmonste

Nu ik heel veel tijd in MijnOpvang steek, voelt het soms aan als ... Zoveel dingen te doen, overal moet ik aan denken. Bepaalde zaken gaan vlot en goed (nieuwe functies uitwerken + testen), maar andere gaan veel te traag. Ik ben al een aantal dagen aan het denken hoe ik nu flyers ga maken, wat de boodschap moet zijn die ik wil uitdragen. Ook de samenwerking met partners is nu heel reëel geworden. Hoe pak ik dat aan? Hoe verwerk ik dit in de site? Veel vragen zorgen voor veel nadenken en uitwerken. En dan verlang je ergens naar een klankbord, iemand om uw ideeën aan voor te leggen, om dingen door te praten. Iemand die tegengas durft geven, die vanuit ervaring kan spreken.

Deze prachtige stem gisteren ontdekt ...

Dit ontdekt op Radio1, jawel op die zender. Blijft ook hangen ergens tussen mijn twee oren.

Al een hele tijd heb ik een abonnement op Spotify. Dit blijft voor mij een leuke plaats om in muziek te grasduinen. Je moet wel eens durven doorklikken en van de platgetreden paden afwijken. Maar pareltjes bestaan. Het liefst snuister ik eens rond op profielen van andere luisteraars. Naar wat luisteren zij? En zo kwam ik dit tegen ... Lisa Ekdahl – Vem Vet Heerlijk om naar te luisteren als ik voor MijnOpvang aan het werken ben.

Nu de eerste versies van MijnOpvang echt werken, geeft mij dat meer en meer energie en ideeën om verder te bouwen.

Ik zeg normaal niks over verkiezingen, hou mijn mening qua politiek voor mezelf. Maar één ding wil ik nu wel zeggen: ik wil een federale kieskring! Ik wil bvb hier kunnen stemmen voor een politicus of politica die toevallig aan de andere kant van het land woont. En als dat niet kan ... er staan in Deinze nog enkele huizen te koop. Verhuis gewoon allemaal naar hier en dat probleem is opgelost.

Vandaag de beurs Beestjes&Baasjes bezocht in Flanders Expo. En ik moet zeggen: er loopt raar volk op deze wereld rond ... Ik ga graag met dieren om. Er loopt hier een behoorlijk verwend grijze panter in huis. Maar hoe sommige mensen met hun dieren omgaan ... Die beesten worden verwend dat het geen naam heeft. Niet normaal. Kledij, postuurkes, speciaal eten, trainingen, speciale foto sessies, ... you name it! Voor Miel en Emma was het wel een top namiddag: konijnen knuffelen, poezen zonder haar zien, ratten mogen aaien. Het leukste was nog de demonstratie van de mensen van Hachiko. Het is enorm wat een groep vrijwilligers doet om de mensen met een handicap toch een zo normaal mogelijk leven te geven door een hond op te leiden die hen kan helpen. Je staat er echt van te kijken wat die kleine pups soms al na enkele maanden kunnen doen. Een dikke proficiat. En ik versta heel goed hun roep om hulp. Het zou heel goed zijn mocht er een overheid zijn die deze mensen kan helpen. Het b

Vandaag tijdens het werk heb ik het volledige album Rumours van Fleetwood Mac twee maal beluisterd. Ik blijft dat echt een van de beste popplaten ooit vinden. Zalige muziek om heel geconcentreerd bij te tokkelen op mijn laptop. En zie, wat lees ik deze avond op deredactie.be ? Christine keert terug! Dat wil zeggen dat de alle leden van deze superplaat terug bij de groep zijn. Dat is weer genieten!

Klaar voor boek 4!

Ik versta dat een webpagina overgenomen wordt bij het lanceren van een film of bij een groot evenement of zo. Maar dit is echt iets in iemand zijn strot rammen. Ik denk dat ik beter een andere online krant begin te lezen.

Op een halve week tijd even over en weer naar Peru ... De laatste dagen waren heel intens voor mij. "Life begins at the end of your comfort zone" Vorige woensdag ben ik heel vroeg opgestaan om op tijd in Zaventem te geraken. De avond er voor was er gewaarschuwd voor acties van de luchtverkeersleiders overal in Europa. Frankrijk en Portugal gingen zeker staken. Dus dat zorgde wel voor wat extra stress. Een KLM Cityhopper bracht mij mooi op tijd naar Schiphol. De piloot verontschuldigde zich voor het te laat toekomen (vleugels moesten ijsvrij gemaakt worden). Maar door een vlotte gang van zaken was iedereen mooi op tijd in Amsterdam. Dit was de eerste keer op een Nederlandse luchthaven. En dat is toch anders dan in België: de controles zijn strenger. Het was goed dat ik voldoende tijd had om over te stappen. En om een grote Boeing te vullen, daar is wat tijd voor nodig. De vlucht zelf was echt heel vlot te noemen: rustig gevlogen, te veel eten gekregen (kwestie van de

Deze namiddag is de basketcompetitie begonnen voor Emma. Na heel veel trainen was het eindelijk zover. De eerste tegenstander waren de microben van Grembergen. Tijdens de opwarming viel het op dat er bij de tegenstander een serieus uit de kluiten gewassen jongen rondliep. Net voor de wedstrijd werd de groep in twee opgedeeld. Emma keek rond om te zien of die reus in op haar terrein moest spelen. En jawel ... geen geluk! En aangezien zij de grootste was van haar groep, moest zij verdedigen tegen deze jongeman. Ik zag aan haar gezicht dat ze dit niet echt zag zitten. Toen de wedstrijd begon, wist ze echt niet hoe ze die jongen van de bal kon houden of hoe ze hem kon beletten van te scoren. Hij stak een kop boven iedereen uit en mijn krullebol is ook al niet van de kleinste. De coach spoorde haar aan ... "Verdedigen Emma, blijf bij hem!". Af en toe keek ze ook naar mij met een bijna wanhopige blik. Ik probeerde haar ook aan te sporen om haar best te doen. Tijdens de korte