Schrijfsels

Deze voormiddag naar het voetbaltornooi in Asper geweest. Miel speelde met zijn vriendjes van de U6 van Sparta Petegem hun eerste officiële wedstrijdjes. Is super grappig om te zien. De trainer staat mee op het veld om constant bij te sturen. Is wel nodig, want vooral Miel heeft een beetje leiding nodig. Hij staat constant te spelen, vergeet waar de goal staat, ziet de bal niet passeren, .... Daar is nog veel werk aan! Maar ben echt blij dat hij dat doet. Zijn oogjes blinken als hij aan het spelen is. En daarvoor doen we het! Ze hebben het trouwens niet zo slecht gedaan. Ze zijn derde geworden op een totaal van zes ploegjes. Miel in aktie Ze kregen allemaal een medaille, en hij is er trots op!

Vandaag zag ik dit passeren op Facebook. Het idee is om een braakliggend stuk grond om te vormen tot een buurttuin. Het sluit goed aan bij de berichtgeving van de laatste dagen rond het tekort aan volkstuintjes in Vlaanderen.

Ik moet toegeven, ik heb jaren een aversie gehad voor alles wat Nederlands was. Dat is zeer vreemd, want ik heb zelf Nederlands bloed in mijn aderen stromen ... nog geen klein beetje.  Ik wou absoluut niet op reis naar Nederland, wou zou weinig mogelijk met dat land te maken hebben. Een reden had ik er niet voor, het was gewoon zo. Maar sinds 14 dagen is daar verandering in gekomen. Vorige week ben ik met Miel en Emma op midweek vakantie geweest naar Pony Park City . Een eenvoudig maar zalig concept voor kinderen tussen 6 en 12. Je huurt een huisje en krijgt er een Shetlandpony bij. En daar kunnen de kinderen op rondhossen, dagen aan een stuk. Om familieruzies te vermijden, heb ik er nog één bij gehuurd. Zo konden ze allebei fulltime cowboy en cowgirl zijn. Ze hadden nog nooit op een pony gereden, maar na één dagje konden ze zonder probleem alleen het bos is. Ik heb een heel positieve indruk overgehouden aan deze vakantie. Het was eenvoudig, maar goed georganiseerd. Er was ook