Groene bergen
Voor een prospect van Edan ben ik gisteren en vandaag naar Baskenland geweest. Samen met onze sales director ben ik gisteren vertrokken vanop Zaventem met SN Brussels Airlines.
En ja, enkel handbagage mee genomen. En het is duidelijk, een eventuele volgende laptop MOET lichter zijn, ik heb mij een breuk gesleept de laatste dagen. Door alle bagage miserie had iedereen een behoorlijke hoeveelheid handbagage mee. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat op een doordeweekse dag zoveel mensen plannen om naar Bilbao te vliegen.
In de heenvlucht hebben we door het mooie weer een goed zicht gekregen op het groene Baskenland. Voor mij was het een eerste kennismaking met Spanje. En het is heel goed mee gevallen. We hebben heel nuttig werk verzet, maar 's avonds ook iets opgestoken over de Spaanse, correctie, Baskische eetcultuur! Tapas, heel veel tapas. In alle maten en vormen. Het voordeel was dat we met Spaanse mensen op baan waren. Hierdoor hebben we dingen gegeten die je anders niet zou bestellen: artisjok met foie gras, heerlijk gebakken inktvis, een perfect klaargemaakte vis (sorry, de naam al vergeten).
En we hebben ook lokale wijn leren appreciëren: Txakoli! Dat is een heel fruitige, licht schuimende wijn. Je schenkt die in als cider met behulp van een speciale kurk met gaatjes in. En je moet er wat bedreven in zijn, of de wijn ligt naast uw glas. Heel lekker, moet ik wel zeggen.
Het Baskenland heeft qua land op mij een dubbele indruk nagelaten: in de zon een mooie groene streek, maar vandaag in de regen een grijze en grauwe industrieregio. Ik vergelijk het zelfs een beetje met Lombardije in noord Italië: valleien die vol staan met grote fabrieksgebouwen, veel slingerende wegen tussen de bergtoppen door.
In de heenvlucht hebben we door het mooie weer een goed zicht gekregen op het groene Baskenland. Voor mij was het een eerste kennismaking met Spanje. En het is heel goed mee gevallen. We hebben heel nuttig werk verzet, maar 's avonds ook iets opgestoken over de Spaanse, correctie, Baskische eetcultuur! Tapas, heel veel tapas. In alle maten en vormen. Het voordeel was dat we met Spaanse mensen op baan waren. Hierdoor hebben we dingen gegeten die je anders niet zou bestellen: artisjok met foie gras, heerlijk gebakken inktvis, een perfect klaargemaakte vis (sorry, de naam al vergeten).
En we hebben ook lokale wijn leren appreciëren: Txakoli! Dat is een heel fruitige, licht schuimende wijn. Je schenkt die in als cider met behulp van een speciale kurk met gaatjes in. En je moet er wat bedreven in zijn, of de wijn ligt naast uw glas. Heel lekker, moet ik wel zeggen.
Het Baskenland heeft qua land op mij een dubbele indruk nagelaten: in de zon een mooie groene streek, maar vandaag in de regen een grijze en grauwe industrieregio. Ik vergelijk het zelfs een beetje met Lombardije in noord Italië: valleien die vol staan met grote fabrieksgebouwen, veel slingerende wegen tussen de bergtoppen door.
Reacties
Een reactie posten