Aapje pakt ballen

Deze voormiddag de eerste officiële wedstrijd van Miel zijn U6 ploegje tegen Hansbeke. In de kleedkamer wachtte een leuke verrassing voor Miel: hij mocht deze keer de keeper zijn. Hij zei direct dat hij heel blij was om dat te mogen doen.

Bij de opwarming hebben ze zich even met hem afzonderlijk bezig gehouden, want hij had dat nog nooit gedaan. De basisdingen had hij vlug te pakken. En dan de wedstrijd, 2x 20 minuutjes ...

Sparta Petegem is over Hansbeke gewalst! De uitslag doet er bij deze mannekes er niet echt toe, maar ze zijn toch uitgelopen tot 17-0 Het gevolg was dat Miel letterlijk geen bal gezien heeft. Zijn vriendjes waren dolenthousiast omdat het zo goed ging, maar hij stond daar maar in zijn goal. Hij had honger en verveelde zich. De laatste 5 minuten heeft hij als veldspeler nog mogen meedoen om toch wat te mogen lopen.

Na de wedstrijd hebben ze om te oefenen nog een strafschoppenreeks gehouden. Normaal mag je verwachten dat een keeper 1 of 2 ballen vangt op de 5 die geschoten worden. Maar Miel is blijkbaar van een ander kaliber. Hij ving ze alle 5. Niet dat er naast werd geschoten of zo. Hij haalde er zelfs twee vanuit de benedenhoek. En dat heeft hem enorm deugd gedaan. Er werd heel luid gejuicht omdat hij het zo goed deed. En hij stond te blinken in zijn doel ... zo met een glimlach van: "ik kan dat hier wel goed, hé!". Hij was even de ster van het plein.

Voor hem is het pakken van die ballen echt een spelletje. Zoals een aapje dat ballen vangt. Hij mag springen en onnozel doen, zolang hij maar die bal pakt. En dat is echt op zijn lijf geschreven. Hij is niet bang om zich vuil te maken, om te springen en te vallen. Ben trots op mijn aapje!